چرا برخي از بازيگران از سينما دور شدند؟
ناظم نیوز: اصغر همت درباره غیبت طولانی مدت خود از سینما بیان کرد: بعد از فیلم سینمایی یک حبه قند دیگر کار نکردم و خود یک حبه قند را هم بعد از یک دهه غیبت از سینما کار کردم.
به گزارش ناظم نیوز، اين روزها فارغ از وضعيت بد گيشه سينماها، شاهد آن هستيم كه تعداد زيادي از بازيگران خصوصا بازيگران قديميتر از مديوم سينما فاصله گرفتهاند و مدتهاست كه در سينما صرفا شاهد فعاليت عدهاي محدود هستيم كه از فيلمي به فيلم ديگر منتقل ميشوند. در اين بين بسياري از پيشكسوتان كه سالها براي هنر زحمت كشيدهاند به شدت مورد بيمهري قرار گرفتهاند. اصغر همت بازيگر پيشكسوت و شاخص كشورمان يكي از چهرههايي است كه ميگويد گروه خونياش با سينما جور نبود!
اصغر همت درباره غیبت طولانی مدت خود از سینما بیان کرد: بعد از فیلم سینمایی یک حبه قند دیگر کار نکردم و خود یک حبه قند را هم بعد از یک دهه غیبت از سینما کار کردم. برای اینکه هم من میدانم که برای بدنه سینما نیستم و هم همکاران و دوستان سینمایی میدانند که من گزینه مناسبی برای جنس کارهایشان نیستم. همیشه بسیاری چیزها را با گروه خونی مقایسه میکنم و عقیده دارم که همه گروههای خونی خوب هستند اما بعضی گروهها با بعضی دیگر نمیسازند و من هم با وجودی که اولین جوانی بودم که نقش اصلی را در سینمای این مملکت در سال ۱۳۶۲ بازی کردم ولی انگار گروه خونیام با این صنعت هماهنگ نشد و از زمان همان کار از سینما فاصله گرفتم. البته وقتی تئاتر را ۱۳ سال قبل از ۱۳۵۷ شروع کردم به دنیای تصویر و دوربین و سینما فکر نمیکردم و خودم را روی صحنه تئاتر میدیدم. از این بابت خوشحالم که تعدادی فیلم هست که جزو آثار برتر تاریخ سینمای ایران است و من این شانس را داشتهام که در آنها حضور داشته باشم اما کلا یک تئاتری هستم.
اين بازيگر پيشكسوت در بخش ديگري از صحبتهاي خود اظهار داشت: سینمای امروز سینمای دهه ۶۰ و ۷۰ نیست. کلا در همه کارهایم عمدتا انتخاب کردهام و به ندرت انتخاب شدهام و در میان همان انتخاب شدنها هم باز دست به انتخاب زدهام. مثلا خیلی وقت بوده است که انتخاب شدهام و نرفتهام. به هرحال کسانی که بازیگران را انتخاب میکنند شناخت دارند و شناختشان آنان را به این مسیر رساند که اصغر همت در راستای کارشان نیست. اولین فیلمی که در آن کار کردم من را دلزده کرد چرا که حضور آدمهای نامربوط در سینما و آدمهایی که تفوق ضابطه بر رابطه داشتند را دیدم.
اين بازیگر شاخص كشورمان در پاسخ به این پرسش که دلیل این موضوع چه بوده است، تاکید کرد: دلیلش همان است که گفتم، حضور آدمهایی که از نظر من کاربلد این حوزه نیستند باعث ایجاد دلخوریهایی شد که تصمیم گرفتم در سینما نباشم. ضمن اینکه باید بگویم که سینما و تلویزیون دغدغه من نیست.
او در توضیح این موضوع که آیا مشغول بازی در سریال سلمان فارسی است، گفت: خیر. برای من فهرستی فرستادند که اسامی بازیگران سلمان فارسی بود و اسم من هم در آن قرار داشت اما هیچ صحبتی در این باره با من نشده است و اصلا خبری ندارم و این را گذاشتم به حساب محبت دوستانی که در این پروژه هستند و در کنار خیل عظیم بازیگرانی که در این مجموعه حضور دارند من را هم قرار دادهاند. برای حضور یا عدم حضور در این فیلم سینمایی مانند سریال مختارنامه باید در موقعیتی که پیشنهاد مطرح میشود، تصمیم بگیرم.
اين بازيگر همچنين گاهي به انتخاب بين بد و بدتر اشاره ميكند و در توضیح این موضوع که در مورد کارهای تلویزیونی خود چه نظری دارد، توضیح داد: به هرحال بعضی اوقات آدم مجبور است برای گذران زندگی کارهایی را انجام دهد و گاهی ناچار شدهام که بین بد و بدتر انتخاب کنم و قاعدتا کارهایی برایم ایدهآل نبوده است اما وقتی نگاه می کنم انتخابهایم ارجحیتهایی را داشته است.
این بازیگر پیشکسوت تئاتر در توضیح وضعیت این هنر بیان کرد: حال تئاتر خوب نیست. بدون حساب و کتاب تئاترهای خصوصی را راه انداختهاند بدون اینکه ما کوچکترین شرایط آن را داشته باشیم برخی مواقع این تصمیمات ابراز میشود که الگوی چنین حرکتی کشورهای خارجی است اما همین شناخت از کشورهای خارجی هم درست نیست چرا که یارانه تئاتر در هیچ کشوری قطع نمیشود و اگر چنین تئاترهایی به تماشاگر متکی هستند به این دلیل است که تئاتر در سبد خانواده آنها وجود دارد و برای ۶ ماه آینده بلیتها فروش رفته و برنامهها مشخص است. اگر به این تفکر میرسیدیم که هنر به طور کلی و تئاتر به صورت اخص در جریان سازی مثبت جامعه نقش بسزایی دارد هرگز دچار این قضیه نمیشدیم که بودجههای کمی را برای آن در نظر بگیریم و بدون برنامهریزی جمع زیادی از جوانان را تحصیل کرده این رشته قلمداد کرده و به آنان مدرک دانشگاهی بدهیم درحالی که کوچکترین جایی برای کار آنان نداشته باشیم. یک پژوهش نیاز است که به ما بگویید از این تعداد دانشآموختگان این چند دهه تئاتر چه تعداد مشغول به کار هستند؟ در این سالها هرگز ریشهای به حل معضل تئاتر فکر نکردهایم. به راحتی مجوز آموزشگاه میدهند در صورتی که باید مسئولین آموزشگاهها بررسی شوند که تا چه اندازه صلاحیت این موضوع و آموزش آن را دارند. بزرگترین مشکل ما تفوق رابطه بر ضابطه و تعهد بر تخصص است.
این هنرمند در بخش ديگري از صحبتهايش در پاسخ به این پرسش که چطور میشود نمایشی را شبهای متوالی تکرار کرد و روی صحنه برد و خسته نشد، اظهار داشت: هر شب تفاوتی دارید، اصلا تکراری نیستید. مانند همان مثال رودخانهای که حتی نقطهای خاص از آن را هم در نظر بگیرید هر لحظهای با لحظه دیگر فرق دارد چون آب دیگر آن آب نیست. یکی از جاذبههای تئاتر و جادویی بودن آن همین است. شما همه چیز را میدانید اما وقتی روی صحنه میروید هیچ چیزی را نمیدانید. معنای بازیگر یعنی داشتن همه آگاهی در عین ناآگاهی. اتلو می داند که در آخر کار دزمونا را خفه میکند و من هم به عنوان بازیگر میدانم که این اتفاق میافتد ولی هیچ شبی اینگونه پیش نمیرود که وقتی من در روند نمایشنامه اولین بار دزمونا را میبینیم به عنوان اصغر همت فکر کنم که حیف که من تو را آخر کار خفه می کنم. اين اتفاق همیشه تازه است و به همین دلیل است که تئاتر جایگاه رفیع خودش را دارد. اتفاقا یکی از مشکلات دنیای تصویر امروز از سوی بازیگران کارنابلد همین است. اینکه عکسالعملها با روتین ماجرا همخوانی ندارد و مثلا عکسالعمل انتهایی را از همان ابتدا نشان میدهند و به بیننده فرصت تطابق با ماجرا را نمیدهند.
وی در پاسخ به این پرسش که شاید دلیلش این است که این بازیگران مسیر را برعکس رفتهاند و از سینما به تئاتر رسیدهاند، گفت: حتی مسیر برعکس هم نبوده چون اگر اینطور بود باید وقتی از سینما به تئاتر میآمدند میتوانستند موفقیتی را رقم بزنند. کار تئاتر بسیار سخت و سختترین کار دنیاست که در مملکت ما آسانترین کار شده است و این همه ستارههای یک شبه برآمدهای که میبینید به همین دلیل است.
اين بازیگر در پاسخ به این پرسش که زندگی با یک همسر هنرمند (افسر اسدی) که کار و حرفهاش شبیه به شماست چگونه بوده است؟ بیان کرد: ایشان از جهتی از من خوشبختتر است چرا که مثل من دست بر آتش ندارد و تکلیفش مشخصتر است. زندگی هنری هم خوشیهایش لذتبخشتر است و هم ناخوشیهایش بیشتر آزار میدهد. اما ما در طی این ۴۲ سال زندگی مشترک تشریک مساعی داشتیم و این بسیار خوب است چرا که اولین کسی که کار آدم را میبیند و نظری غیر از تعارف دارد اوست و برای همدیگر خواننده و تماشاگر و قضاوتکننده راستینتری هستیم که به اصل خود پی ببریم و نظرمان نسبت به همدیگر با حب و بغض نیست. به همین دلیل وقتی کارم در یک سریال و تئاتر یا فیلم مورد توجه خانم اسدی است برایم از همه نظرات باارزشتر است چرا که میدانم کارم خوب است و از دیگر سو اگر مشکل و نقدی هم باشد جدی روی آن فکر میکنم.