کتاب «تحول شکل شهرنشینی به نفع کودکان» منتشر شد
رئیس مرکز مطالعات و برنامه‌ریزی شهرداری تهران گفت: کتاب «تحول شکل شهرنشینی به نفع کودکان» که به کوشش سازمان یونیسف در سال ۲۰۱۸ به چاپ رسید، امسال توسط این مرکز به دست «گلسا همراهی» ترجمه و منتشر شد
ناظم نیوز: محمدحسین بوچانی افزود: کتاب تحول شکل شهرنشینی به نفع کودکان سندی ارزشمند در تبیین ضرورت اهمیت بخشی به کودک در مراحل برنامه‌ریزی، سیاست گذاری، اجرا و پایش پروژه‌های عمرانی در شهرها است.
وی ادامه داد: این کتاب در زمینه چگونگی ترویج کودک مداری، حمایت از طرح‌های کودک محور، ارائه شواهد و نمونه‌های موفق در نقاط جهان و راه حل‌های مشارکت با کودک و همچنین جلب نظر ذی‌نفعان و سرمایه‌گذاران رهنمون‌های قابل تاملی را ارائه می‌دهد.
بوچانی با بیان اینکه مهم‌ترین عامل توسعه‌یافتگی جوامع، بدون شک نهادهای جامعه و افراد آن هستند، افزود: از همین روی برای حفظ و ایجاد جامعه‌ای توسعه یافته دولت‌ها تمرکز ویژه‌ای برای تربیت کودکان اختصاص می‌دهند و در مقابل تمرکز بر ظواهر توسعه‌یافتگی به ویژه مظاهر برآمده از سرمایه‌داری نوکیسه می‌تواند سبب بی‌توجهی به این موضوع شود.
وی گفت: شهرنشینی شتابان در کشورهای کمتر توسعه یافته و تمرکز دولت‌ها و مراجع ملی و محلی بر واردات ظواهر جهان مدرن، سبب شده است تا افراد و به ویژه کودکان به عنوان عاملان شکل‌دهنده جامعه آینده، نادیده گرفته شوند.
رئیس مرکز مطالعات و برنامه‌ریزی شهرداری تهران با بیان اینکه انسان در فرآیند کسب آموزش و آگاهی خود تا بالندگی علاوه بر آموزش‌های مستقیم مدرسه و دیگر فضاهای آموزشی، تحت تاثیر برخورد با سایر افراد در جامعه است، بیان کرد: شهروند از این طریق نیز اجتماع‌پذیر و شهروند می‌شود؛ بنابراین فضای عمومی و شهری که برای حضور اجتماعی کودکان مناسب نباشد، توان ایجاد جامعه هماهنگ و مبتنی بر مدارا که افراد برای زندگی در آن حس تعلق دارند را از دست داده و به محل استقرار افراد تنها شده یا گروه‌های غیرمسالمت‌جو که زندگی جمعی را نیاموخته‌اند، بدل می‌شود.
وی گفت: بر اساس چنین رویکردی در سال ۱۹۸۹ کنوانسیون حقوق کودک و به دنبال آن در سال ۱۹۹۶ در دومین گردهمایی اسکان بشر سازمان ملل، ابتکار شهرهای دوست‌دار کودک برای اولین بار با عنوان «ساخت و تبدیل شهرها به مکانهای زیستپذیر برای همگان»، مطرح و طی قطعنامه‌ای امضا شد، نکته قابل ذکر این است که توجه به محیط دوست‌دار کودک در آیین و فرهنگ ایرانی – اسلامی همواره مورد توجه بوده است.
رئیس مرکز مطالعات و برنامه‌ریزی شهرداری تهران افزود: نظام برنامه‌ریزی و مدیریت شهری در کشور به موضوع مهم ایجاد شهر دوست‌دار کودک توجه بسیار کم و بدون اولویتی داشته است؛ شهرهای ایران و از جمله بزرگ‌شهر تهران بر اساس برنامه‌ها و ضوابطی گسترش یافته‌اند که ساختمان‌ها و شهر را برای خودروها آماده کرده‌اند و نه افراد.
وی ادامه داد: در چنین شهری کودکان جایی ندارند و در نبود چنین شهری است که امکان حضور کودکان در اجتماع خود تبدیل به کالایی می‌شود که تحت تاثیر مناسبات طبقاتی جامعه قرار می‌گیرد و صرفا گروه‌هایی در ازای پرداخت هزینه می‌توانند در فضاهای محافظت شده‌ای همچون شهربازی‌های کوچک درون مگامال‌ها برای ساعتی محدود به تفریح بپردازند.
بوچانی گفت: این موضوع در سال ۱۳۸۸ با تصویب مصوبه شهر دوست‌دار کودک توسط شورای اسلامی شهر تهران، به شکل ویژه‌ای مورد توجه مدیریت شهری قرار گرفت و در قالب آن استانداردهایی برای تحقق این امر در نظر گرفته شده است.
رئیس مرکز مطالعات و برنامه‌ریزی شهرداری تهران بهبود همجواری‌ها، پیاده‌مداری، ایجاد کاربری‌های مختلط و فضاهای عمومی و به ویژه فراهم کردن امکان جابجایی مستقل کودک در شهر به ویژه در فاصله مدرسه تا خانه که باعث افزایش استقلال آنها در رفت و آمد و ارتباط جمعی و پیوند با جامعه خواهد شد را از جمله عواملی برشمرد که باید در برنامه‌ریزی شهری کودک‌مدار در راستای اهمیت‌بخشی به نقش کودک در زندگی شهری مدنظر قرار گیرد.بوچانی افزود: کتاب «تحول شکل شهرنشینی به نفع کودکان» در تبیین ضرورت اهمیت‌بخشی به کودک در مراحل برنامه‌ریزی، سیاستگذاری، اجرا و پایش پروژه‌های عمرانی در شهرها بوده و در زمینه چگونگی ترویج کودک‌مداری، حمایت از طرح‌های کودک – محور، ارائه‌ی شواهد و نمونه‌های موفق در نقاط مختلف جهان و راه‌حل‌های مشارکت با کودک و همچنین جلب نظر ذی‌نفعان و سرمایه‌گذاران رهنمون‌های قابل تأملی را ارائه می‌دهد.
وی اظهار امیدواری کرد: در راستای توجه به مفهوم بنیادی و در عین حال بسیار حیاتی و تاثیرگذار «شهری برای همه» و با بهره‌گیری از رهنمون‌های چنین متون ارزشمند و الگوبرداری از تجربیات موفق جهانی، نقش کودکان را بیش از پیش در توسعه‌ی شهری مد نظر قرارداده و موجبات شکوفایی نسل آینده را فراهم کنیم
