به دنبال آرامش در روستای ديورش

ناظم نیوز: روی ايوون اقامتگاه ايستادم و ريه هام رو پر از اكسيژن می كنم. نمی تونم از منظره روبرو چشم بردارم. كوه های غرق در مه، شاليزارهای پلكانی، درخت های زرد و قرمزی كه بين درختان سبز خودنمايی می كنند، صدای جريان آب و آواز خوش پرنده ها رو می شنوم و بابت همه اينها خداروشكر می كنم. حتی تصورش رو هم نمی كردم كه اين جا اينقدر زيبا و دلنشين باشه. به تقدير و شانس مون فكر می كنم كه چطور بعد از كلی گشتن اينجا رو پيدا كردم. ده روزه دارم دنبال يك مقصد خوب می گردم كه هم فضای خوبی داشته باشه و هم برای من و دوستم كه قراره با قطار سفر كنيم مسير دسترسی راحتی داشته باشه. كرونا هم كه هست و بايد در انتخاب مكان دقت كنيم.
سوار بر قطار – سد منجيل
از تهران تا ايستگاه رستم آباد حدودا 4 ساعت در راه بوديم. وقتی در رستم آباد پياده شديم، صاحب اقامتگاه (عمو) اومده بود دنبال مون. عمو خيلی خونگرم و صميمی بود. به سمت روستای ييلاقی ديورش حركت مي كنيم،‌ البته در ابتداي مسير تابلويی برای راهنمايی به روستا وجود نداره و اگر قصد داريد با ماشين شخصی سفر كنيد شايد لازم باشه از مسيرياب و يا افراد محلی سوال كنيد. از روستای شيركوه كه روستای نسبتا بزرگی هست عبور می كنيم. حدودا نيم ساعتی توی راه هستيم. از مسير زيبای جنگلی و ارتفاعات عبور می كنيم و به روستا كه داخل دره قرار گرفته می رسيم. در ورودی روستا يک رودخانه پرآب و زيبا وجود داره كه در كنار شاليزارها و گاوهای در حال چرا، تركيب زيبا و چشم نوازی هست.
در مسير روستا
از روستا رد ميشيم و به سمت بالادست روستا حركت می كنيم. به بالاترين خونه روستا رسيديم. يک اقامتگاه چوبی دو طبقه كه جز ما هيچ مسافر ديگه ای اينجا حضور نداره. ميريم طبقه بالای ساختمون و از روی ايوون (تلار) به قشنگی مكان و تقدير و شانس مون فكر می كنم و لبخند رضايت از روی لبم پاک نميشه.
درباره روستای ديورش
روستای دیورش از توابع بخش رحمت‌آباد و بلوکات شهرستان رودبار، در هفت کیلومتری توتکابن قرار داره و یکی از زیباترین مناطق طبیعی استان گیلان است. آثار موجود در روستا بیانگر این است که دیورش دارای قدمتی دیرینه است که با دامداری و کشاورزی و کوره های زغال گیری و نجاری در جنگل ایجاد شده است. قدمت این روستا حدودا به بیش از ۵ قرن می رسد. غار رمزآلود نورچشمه، یکی از مشهورترین جاذبه‌های گردشگری دیورش در عمق جنگل قرار داره. مسیر رسیدن به این غار از عمق جنگل با پس‌زمینه‌ قله با ابهت درفک، مسیری دشوار و سنگلاخی هست. سرچشمه پرآب سفیدآب، یکی از زیباترین جاذبه‌های دیدنی دیورش است. برای رسیدن به این چشمه که آب بسیار سردی دارد، باید در مسیری خاکی از روستای دیورش، پیاده‌روی کرد. آب و هوای اين روستا خنک و مرطوب است و بهترين زمان سفر به اينجا فصل بهار و تابستان هست.
هوا خنكه و بارون می باره. خاله(خانم مسئول اقامتگاه) برامون يك قرمه سبزی خوشمزه با سبزی محلی پخته و با يك پارچ دوغ محلی برامون مياره. با اينكه هوا سرده اما روی همون ايوون می شينيم و غذامون رو ميخوريم تا از چشم انداز و هوای سالم هم بی بهره نمونيم . حجم غذا زياده اما اينقدر خوشمزه است كه بيشترش رو ميخوريم.
روز دوم صبح رو با صبحانه محلی خاله شروع می كنيم. بارون ديگه نمی باره اما هوا گرفته است. با عمار (پسر عمو) ميريم به سمت سرچشمه سفيدآب. با توجه به بارندگی زياد ديشب، خاله بهمون چكمه ميده تا توی گل ها راحت تر راه بريم و كفش و شلوارمون كثيف نشه.
پيدا كردن مسير رفتن به سرچشمه بدون راهنما راحت نيست و به نظرم حتما بايد با راهنما رفت. مسير از داخل جنگل و از رودخونه سفيدآب ميگذره و مسير زيبايی هست و حدودا نيم ساعت پياده روی داره اما مسير سختی نيست و با بچه و يا افراد مسن تر هم ميشه رفت. از پلی كه روی رودخونه ساخته شده می گذريم و به سمت بالا حركت می كنيم. كمی ارتفاع می گيريم و در دامنه كوه به مسير خودمون ادامه ميديم. از بين درختان جنگل، رودخونه ديده ميشه. واقعا سفيده و اسم سفيدآب برازنده اش هست.
به سرچشمه بتنی سفيدآب می رسيم. اين رودخونه از پخچال طبيعی كوه های درفک سرچشمه می گيره و به اينجا ميرسه. آب آشاميدنی روستا هم از همين رودخونه تامين ميشه. سمت ديگه رودخونه يک غار هست اما چون ديشب بارندگی زياد بود امكان رد شدن از رودخونه نيست و ما ديدن غار رو به سفر بعدی موكول می كنيم. نكته مهم كه در اين مسير به چشم ميخورد، ميزان خيلی كم زباله بود و اين مساله خيلی خوشحال كننده بود. اينجا فضای صاف برای نشستن هم داره اما برای فصول گرم، نه اين فصل كه زمين خيس و گل هست.
به اقامتگاه بر می گرديم و بعد از خوردن باقالی قاتوق، يک استراحت كوتاه می كنيم.
سفر رفتن در وضعيت كرونا نياز به مراقبت های ويژه داره و استرس هم داره اما ما با توجه به شرايط روحی مون انتخاب كرديم كه به اين سفر بريم و نهايت سعی مون رو كرديم كه پروتكل های بهداشتی رو رعايت كنيم و خداروشكر می كنم كه مريض نشديم.
مسير قطار از تهران تا رستم آباد خيلی خاص و متفاوت نيست اما ما برای برگشت به تهران از ايستگاه قطار رشت سوار شديم. مسير راه آهن از رشت تا رستم آباد بسيار زيبا و خاص و با ويوی جنگل و شاليزار هست كه پيشنهاد ميكنم قطارسواری در اين مسير رو هم تجربه كنيد.