ارتباطات و فناوری اطلاعات

آیا پردازنده‌های اینتل لیک‌فیلد کیفیت و کارایی موردانتظار را دارند؟

بنچمارک‌های اولیه روی پردازنده‌های اینتل لیک‌فیلد نتایج متنوع و حتی متناقضی نشان می‌دهند که نتیجه‌‌گیری درباره‌ی کیفیت و کارایی آن‌ها را دشوار می‌کند.

ناظم نیوز: گزارش‌ها و اخباری که اخیرا درباره‌ی پردازنده‌های اینتل لیک‌فیلد منتشر شده‌اند، با کمی ابهام همراه هستند. درواقع، کاربران با نگاه به بررسی‌های انجام‌شده در رسانه‌های متنوع دنیای سخت‌افزار، نتایج گوناگونی از قدرت و کارایی پردازنده‌های جدید تیم آبی دریافت می‌کنند. برخی از نتایج اولیه نشانه‌‌های مناسبی از قدرت فراوان محصول جدید اینتل بودند که حتی پیش‌بینی می‌کردند کوالکام و سامسونگ از نتایج به‌دست‌آمده هراسان شوند. به‌هر‌حال، می‌توان با کمی دقت در زاویه‌ی دید و بررسی پردازنده‌های لیک‌فیلد، نتیجه‌‌گیری منطقی درباره‌ی آن‌ها ارائه کرد.
پردازنده‌ لیک‌فیلد (عبارت صحیح‌تر برای آن SoC است) پردازنده‌ی ۷ واتی با چهار هسته‌ی پردازش مرکزی Tremont و یک هسته‌ی پردازشی Sunny Cove است که از هایبرتردینگ هم بهره نمی‌برد. قطعا چنین پردازنده‌‌ای رقیب محصولات کامل خانواده‌ی کور (Core) نخواهد بود؛ درنتیجه، مقایسه‌ها و بنچمارک‌هایی که بین لیک‌فیلد و پردازنده‌های کامل کور می‌شود، هیچ‌گاه برتری پردازنده‌ی کوچک‌تر را نشان نمی‌دهد. امتیاز SoC مذکور در بنچمارک CB15 در بخش پردازش تک‌رشته‌ای کمتر از امتیاز پردازنده‌ی Core m3-8100y گزارش می‌شود (۸۸/۳ دربرابر ۹۶/۲). البته در پردازش چندهسته‌ای شاهد نتایج بهتری هستیم و لیک‌فیلد امتیاز ۲۵۵ را دربرابر امتیاز ۱۶۲ رقیب ثبت می‌کند.
پردازنده‌ی m3-8100y را می‌توان بهترین گزینه در خانواده‌ی x86 برای مقایسه با Lekefield SoC دانست. پردازنده‌ی سری Core M تراشه‌ای دوهسته‌ای با چهار رشته‌ی پردازشی محسوب می‌شود که توان طراحی گرمایی آن ۵ وات و سرعت کلاک پایه‌‌اش ۱/۱ و سرعت کلاک تقویت‌شده‌ی آن ۳/۴ گیگاهرتز است.
الگوی رقابتی لیک‌فیلد دربرابر کور ام (ضعف در امتیاز تک‌رشته‌ای و برتری در امتیاز چند‌رشته‌ای) در تمامی بنچمارک‌های ساین‌بنچ R10 و R15 و R20 و گیگ‌بنچ 5.1 دیده می‌شود. پردازنده‌ی m3-8100Y در تمامی آزمایش‌های تک‌رشته‌‌ای پیروز می‌شود و فاصله‌ی زیادی هم با رقیب دارد. درمقابل، در تمامی آزمایش‌های چند‌هسته‌ای شاهد پیروزی پردازنده‌ی لیک‌فیلد هستیم که فاصله‌ی بیشتری با فاصله‌ی رقابت تک‌رشته‌ای را هم نشان می‌دهد.
برخی کارشناسان اعتقاد دارند کوالکام با نگاه به نتیجه‌ی بررسی‌ها، پوزخندی به نشانه‌ی پیروزی می‌زند (تِک‌رادار)؛ البته به‌قطع نمی‌توان پیروزی کوالکام را در وظایف پردازشی تأیید کرد. به‌هرحال، پلتفرم ویندوز روی آرم اکنون برای هماهنگی با x86 مبتنی‌بر شبیه‌سازی ۳۲ بیتی است که به‌تنهایی برخی از نتایج آزمایش را خدشه‌دار می‌کند. درمقابل، لیک‌فیلد در عملکرد تک‌رشته‌ای در بسیاری از آزمایش‌ها از پردازنده‌ی کواکاک 8cx بهتر ظاهر شده (۷۹۷ دربرابر ۷۰۰)؛ اما درنهایت در پردازش چندرشته‌ای، 8cx با امتیاز ۲،۷۶۰ دربرابر ۱،۴۴۱ پیروز می‌شود. درنهایت، شاید کوالکام با نسل بعدی پردازنده‌های خود رقابت را شدیدتر هم بکند؛ اما هنوز نمی‌توان نتیجه‌گیری کاملی از پیش‌بینی‌های آتی کرد.
اپلیکیشن گیک‌بنچ 5.2 عامل مقیاس‌دهی پردازش چندهسته‌ای را در پردازنده‌ی لیک‌فیلد برابر با ۱/۸ بیان می‌کند. این عامل به‌هیچ‌وجه پذیرفتنی نیست و حتی می‌توان مدل آزمایش‌کردن اپلیکیشن را هم درباره‌ی آن نقد کرد. البته نمی‌توان به‌طورحتم نتیجه‌ی آزمایش را رد کرد؛ اما درنهایت ۱/۸ برابر از پیش‌بینی اکثر کارشناسان ضعیف‌تر است.
پردازنده‌ی لیک‌فیلد در آزمایش‌های کنونی عملکرد بهتری از کور ام در وظایف چند‌هسته‌ای دارد. در اینجا، این سؤال مطرح می‌شود: آیا پردازنده‌ی جدید اینتل با قیمت مناسبی به بازار عرضه می‌شود که شاهد توزیع انبوه محصولات مبتنی‌بر آن باشیم؟ احتمالا پاسخ منفی خواهد بود. درنهایت، بازهم راه چاره‌ای به‌جز منتظرماندن برای عرضه‌ی محصولات نهایی و نتیجه‌گیری درباره‌ی عمر باتری و قیمت پردازنده‌ی تیم آبی نداریم.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا