عبدالله علیخانی: وضعیت سینما بسیار بحرانی است!
ناظم نیوز: این روزها سینما روزهایی سخت را سپری می کند. درواقع حالا شاید بتوان گفت که روزهایی بدتر از کرونا را هم پشت سر می گذارد چرا که در دوران کرونا با رعایت پروتکلهای بهداشتی، امکان تماشای آثار سینمایی فراهم شده بود ولی حالا شرایط اقتصادی مردم و البته ناآرامی های اخیر باعث شده که کمتر کسی تمایلی به سینما رفتن داشته باشد. عبدالله علیخانی یکی از تهیه کنندگان موفق و سینماداران شاخص کشور معتقد است قیمت بلیت سینماها هیچ تناسبی با تورم ندارد و در عین حال افزایش نرخ آن نیز امکانپذیر نیست و در این شرایط تنها راه حل حمایت دولت از سینما است.
همواره با نزدیک شدن به روزهای پایانی سال بحث افزایش قیمت بلیت سینما برای سال آینده مطرح میشود و امسال نیز طبیعتا این مسئله به موضوعی قابل بحث تبدیل شده که با کاهش شدید مخاطبان سینما در ماههای اخیر حساسیت آن دوچندان شده و مشخص نیست که برای قیمت بلیت سینما در سال آینده چه تصمیمی اتخاذ خواهد شد. در این بین برخی سینماگران با افزایش قیمت بلیت مخالف هستند چراکه شرایط اقتصادی و میزان مخاطبان سینما به حدی بحرانی است که افزایش قیمت قطعا سینما را با کاهش شدیدتر مخاطب مواجه میکند و از طرفی برخی بر این عقیدهاند که قیمت بلیت سینما هیچ تناسبی با میزان تورم ندارد. عبدالله علیخانی (تهیهکننده، مدیر سینما عصر جدید و مدیر موسسه پویا عصرفیلم) یکی از موافقان افزایش قیمت بلیت سینما با اعداد و ارقام مستند خود است اما متعقد است تعیین قیمت باید کاملا حساب شده و با حمایت دولت از سینما همراه باشد. این تهیهکننده درباره افزایش قیمت بلیت سینماها در سال آینده گفت: برای بررسی این موضوع که قیمت بلیت سینما تا چه حد باید افزایش داشته باشد یا اصلا نیازی به افزایش قیمت نیست، باید مسائل بسیاری را در نظر گرفت اما به طور کل باید بگویم که قیمت بلیت در سینمای ایران از همان ابتدا افزایش منطقی نداشته است. اگر بخواهیم نگاهی سطحی و مقطعی داشته باشیم باید بدون در نظر گرفتن مسائلی که باعث شده سینما در این شرایط رکود قرار بگیرد با افزایش قیمت بلیت مخالفت کنیم اما باید بدانیم که ماجرا پیچیدهتر از این حرفهاست. سینماگران تنها قشری هستند که با قیمت روز اثرشان را تولید میکنند و بسیار کمتر از میزان قیمتی که نسبت به تورم منطقی است، محصولشان را میفروشند. برای مثال زمانی بلیت سینما در سینمای لالهزار 3 تومان بود و در سینمای آزادی 4 تومان و در همان منطقه شما با همان قیمت یا نهایتا کمی بیشتر از بلیت سینما میتوانستید یک چلوکباب برگ به عنوان نهار میل کنید. من مثال دقیق زدم و اسناد این قیمتها را دارم و میتوانم منتشر کنم، الان قیمت بلیت سینما در لالهزار و همان سینما آزادی اگر 45 هزار تومان باشد، همان رستوران همان غذا را 250 تا 400 هزار تومان میفروشد، بنابراین اگر قرار بود از همان ابتدا بر اساس تورمی که در کشور ما وجود دارد، قیمت بلیت سینما را افزایش دهیم امروز بلیت سینما باید 300 هزار تومان میشد. سینماگر و سینمادار فردی جدا از جامعه نیست، او با همین تورم زندگی میکند و با همین قیمتها محصولش را تولید میکند و سینمادار هم با همین قیمتها باید لوازم سینمایش را تهیه کند، قبض برق را پرداخت کند و به کارکنانش حقوق بدهد اما سینما امروز در شرایطی قرار گرفته که باید بسیار کمتر از میزان تورم محصولش را بفروشد، اگر ما در افزایش قیمت بلیت روندی همگام با دیگر محصولات داشتیم امروز با افزایش قیمت بلیت کسی اعتراض نمیکرد و میپذیرفت که به تبع شرایط اقتصادی باید این اتفاق رخ دهد اما حالا که اینطور نشده قطعا افزایش قیمت بلیت منجر به ریزش مخاطب میشود و کسانی که در این شرایط به افزایش قیمت اعتراض دارند هم حرفی منطقی میزنند چراکه همه میدانیم سینمای ایران به خودی خود با ریزش مخاطب مواجه است و این اتفاق میتواند حداقل در کوتاه مدت موجب ریزش شدید مخاطب شود.
این تهیهکننده خاطرنشان کرد: امروز برای یک خانواده سخت است که هر نفر مثلا 70 هزار تومان پول بلیت سینما بدهند و یک فیلم ببینند چراکه از روز اول به سینما اجازه ندادند متناسب با تورم افزایش قیمت داشته باشد. وقتی قیمت بلیت سینما بسیار کمتر از میزان تورمی است که در کشور شاهد هستیم و در عین حال افزایش قیمت در این شرایط هم منجر به کاهش شدید مخاطب میشود، وضعیت پیچیدهای پدید میآید که تنها حمایت دولت میتواند راهگشا باشد. در برخی شرایط دولت باید وارد عمل شود و خودش مدیریت بحران را دست بگیرد، همانطور که دولت برای نان یارانه در نظر میگیرد تا قیمتش کنترل شود برای سینما که یک محصول فرهنگی است و به دلیل سوءمدیریتها در طول سالیان دراز به این شرایط رسیده باید یارانهای در نظر بگیرد و اجازه ندهد که قیمت به یکباره تا اندازه زیادی افزایش پیدا کند و به تبع آن با ریزش مخاطب مواجه شود. اگر اجازه میدادند که سینما زیست طبیعی خود را داشته باشد هیچ نیازی به حمایت دولت نبود اما در این شرایط چارهای جز حمایت دولت نیست. فیلمسازی در سینما امروز با ریسک بالایی همراه است، اکثر سرمایهگذارها سرمایهشان را در سینما از دست میدهند و تنها چند فیلم هستند که در طول سال میتوانند سرمایه خود را برگردانند و فیلمهایی که موفق به سودآوری میشوند به اندازه انگشتان یک دست هم نیستند. سینمادارها هم به تبع این شرایط وضعیت مساعدی ندارند و هر گونه تصمیمگیری در این حوزه باید با دقتی صورت بگیرد که این وضعیت بحرانی را که به دلیل تصمیمات غلط سالهای گذشته شکل گرفته بحرانیتر نکند. مشکل سینمای ما امروز با افزایش یا کاهش بلیت سینما حل نمیشود، کاملا مشخص است که وضعیت اقتصادی کشور مساعد نیست و حتی اگر قیمت بلیت کاهش پیدا کند بخش اعظمی از جامعه ترجیح میدهد به مشکلات اساسیاش رسیدگی کند تا اینکه برای ساعتی به تفریح فکر کند و به سینما برود. وقتی مشکل با ارزان یا گران شدن بلیت حل نمیشود دولت باید به عنوان حامی ورود کند، به نسبت مخاطبانی که فیلمها دارند از فیلمها حمایت کند و سینما را نجات دهد.
وی در پایان تصریح کرد: سالهای قبل سازمان سینمایی به شکلهای مختلف به سینماها کمک میکرد ولی مدتی است که هیچ حمایتی صورت نمیگیرد. اگر سینما نابود شود وجود وزارت ارشاد و سازمان سینمایی هیچ معنایی ندارد. وزارت ارشاد تنها نهادی برای نظارت و برخورد با سینما نیست و باید از سینما حمایت کند، در این شرایط بدون شک اگر وزارت ارشاد حمایتی نکند، هم ثابت ماندن قیمت بلیت و هم افزایش آن به ضرر سینما تمام میشود و میتواند آن را به نابودی بکشاند.