تکلیف قهرمانی پرسپولیس در پنجره زمستانی مشخص می شود!
ناظم نیوز: پرسپولیس برای قهرمانی ششم چه چیز کم دارد و آیا آنها با همین روند جام می گیرند؟با این وزن نازل نیمکت،با این تک تاکتیک فعلی که پلن دومی در آن دیده نمی شود پاسخ تا حدودی منفی است.
به گزارش ناتظم نیوز، مگر اینکه رقبا در نیم فصل دوم افت فاحشی را آغاز کنند که این گزاره خارج از دسترس قرمزهاست. اما چرا برای قهرمان شدن، آنها محتاج تقویت هستند؟ در همین بازی با فجر حد فاصل گل مهدی ترابی و سوت پایان مسابقه را لحاظ کنید، چه می بینید؟ مدعی قهرمانی برابر تیم پایین جدول در ورزشگاه آزادی. قبل از گل، اتوبوس فشرده فجری ها، بی دقتی حمله وران قرمز در زدن ضربات آخر و حتی بدشانسی دلایلی بود برای نرسیدن به گل اما به هر ترتیب آن گل سرنوشت ساز و حساس زده شد و سوال این است چرا فوتبال پرسپولیس بعد از پیش افتادن با قبل از آن تفاوت نکرد؟ فجرجلو نکشید چون می دانست ممکن است با گل دوم کارش تمام شود اما پرسپولیس دست از حملات همه جانبه برداشت چون می ترسید غافلگیر شود.
با این وجود تاکتیک مناسب و دم دستی که در اکثر تیم های بزرگ جهان می بینیم یک چیز است، دادن فضا به تیمی که عقب افتاده، جلو کشاندن آنها و سپس ضد حملات برق آسا. نمونه دم دستی می خواهید؟ همین فوتبالی که استقلال در مسجد سلیمان انجام داد و در آن زمین ناهموار با ۳ گل پیروز شد و میتوانست بیشتر هم بزند. چرا؟ چون میدانست قرار است چه کاری را انجام دهد.
سوای بازی مالکانه، سوای فوتبال زیبا، سوای تملک و خوب دواندن توپ، آنچه در نهایت باعث پاس شدن چک گرانبهای شما می شود، آن توپی است که از روی خط دروازه حریف رد می شود.پرسپولیس و استقلال در این فصل دو قطب مخالف و روبری هم بودند اگر چه در بحث امتیاز (فارغ از امتیاز های پخش شده گلگهر) فاصله شان تنها یک پوئن است.با این وجود یک تقاوت معنا دار در نتیجه گیری آنها مشهود است.
آنچه امروز مجیدی در استقلال انجام می دهد ابزارخاص خودش را می خواهد چه از بعد بازیکن تند و تیز و رونده چه از لحاظ بار روانی که از شانس خوب او لیگ ما بی تماشاگر است و فشاری از سوی هواداران خودی متوجه او نمیشود.تصور کنید در بازی با مس دست کم چهل هزار هوادار استقلال در ورزشگاه ازادی بود، طبیعتا به مذاق هوادار خوش نمی آمد که تیمش عقب بنشیند و چشم به ضد حملات بدوزد فشارهوادار به خودی خود در خانه باعث می شود تیم جلو بکشد و تاکتیک کادرفنی بهم بخورد اما مجیدی از نبود هوادار و خالی بودن سکوها نهایت بهره را در اجرای اهدافش برده است.
به بحث قبلی برگردیم صحبت از تک بعدی بودن فوتبال پرسپولیس است. بحیی در پنجاه سالگی باید پخته ترین دوران مربی گری اش را سپری کند، فوتبال مالکانه بسیار زیباست او دو سال متوالی با همین متد تیمش را قهرمان لیگ برتر کرد اما در آسیا اتفاق دیگری رخ داد و پاییز سال ۹۹ همه دیدند چگونه با دفاع منسجم و بازشدن سریع،تیم هایی مانند پاختاکور، السد و النصر کار را به پرسپولیس واگذار کردند حتی در همین بهار سال ۱۴۰۰ و در کشورهند، پرسپولیس بازهم تلفیقی از فوتبال مالکانه و استفاده از ضد حملات را در دستور کارش داشت و نتیجه گرفت. ولی امروز درهفته پانزدهم لیگ ۲۱ ام می بینیم بیشترین ضربه از بابت نقل و انتقالات متوجه یحیی شده است.
۳ عنصر ارزشمند را در ستون فقرات تیمش از دست داد؛ کنعانی، احمد نور و مغانلو اما یادمان نرود سپاهان و استقلال هم به گونه ای چنین وضعیتی داشتند آنها هم بازیکنان مهمی را از دست داند اما آنچه موجب شد پرسپولیس دست کم تا امروز نسبت به آن دو تیم، بازنده نقل و انتقالات جلوه دهد، مربوط به جذب بازیکنان مورد نیاز یحیی بود. یحیی قادر به اجرای ضد حملات برق آسا نیست چون خریدهای نقل و انتقالات این فصل فاصله زیادی با جدا شدهها دارند.
فاصله پرسپولیس و صدر چه یک چه سه امتیاز باشد، اهمیتی ندارد مهم انقلاب زمستانی است که باید رخ دهد، خروجی ها کاملا مشخص اند و حالا این هنر سرمربی و مدیر عامل جدید است که بتواند عناصر مورد نیاز را جذب کن .
هنر مدیرعامل است که تکلیف دو تاجیکی را مشخص کند تا یحیی، واهمه ای از بازی دادن به آنها نداشته باشد. اسامی که مطرح می شود شاید حقیقت نداشته باشد اما در بین بازیکنانی که اسمشان در میان شایعات هست،به شرط خوشسلیقگی عناصری هستند که جان تازه ای به خط حمله پرسپولیس می بخشند.کلید قهرمانی یحیی در نیم فصل، فصل گذشته چه بود؟ اضافه شدن ترابی، مغانلو وآل کثیر این سه هم در آسیا به کار تیم آمدند و هم در نیم فصل دوم عصای دست یحیی شدند. پس باید قبول کرد پرسپولیس قادر است نیم فصل دوم جام را از آن خود کند به شرط آنکه خون تازه به رگ های این تیم افزوده شود.